Terwijl velen nog nagenoten van de vreugdevolle Paasdag, kwam in alle vroegte het onverwachte bericht uit Rome: paus Franciscus is overleden. Vanochtend, op tweede paasdag om 7.35 uur, is hij plotseling gestorven in Casa Santa Marta. Terwijl hij nog geen etmaal eerder, met broze stem maar met zijn kenmerkende wilskracht, de zegen Urbi et Orbi uitsprak vanaf het balkon van de Sint-Pieter.
Klokgelui van rouw en Pasen
Om 10.15 uur begon in ’s-Hertogenbosch de Noteman te luiden – de zwaarste klok van de Sint-Janskathedraal. Vijftien minuten lang sloegen de klokken hun rouw over de stad. Een geluid dat brak door de stilte van de maandagmorgen van Pasen. En dan, nauwelijks een halfuur later, om 10.45 uur: de paasklokken. Als een herinnering aan de hoop die sterker is dan de dood. Ze riepen op tot de viering van tweede paasdag, waarin bisschop Gerard de Korte samen met onder andere plebaan Vincent Blom zou voorgaan.
Inleiding op de viering
Na het intredelied, een ontroerende compositie van Floris van der Putt met het refrein: “Ik ben de verrijzenis en het leven, wie in mij gelooft zal leven in eeuwigheid”, trad de bisschop naar voren. Hij sprak de woorden die velen pas op dat moment bereikten: paus Franciscus is overleden. Gelovigen die het droeve nieuws nog niet gehoord hadden, keken elkaar aan. De vreugde van Pasen werd opeens doortrokken van een onverwacht verdriet.
Bisschop De Korte zei: “Ik denk dat u allemaal overvallen bent vanochtend door het nieuws van het overlijden van paus Franciscus. Gisteren hebben we hem nog kunnen zien. Gisteren heeft hij op het balkon van de Sint Pieter nog de zegen ‘urbi et orbi’ kunnen geven, vanochtend is hij plotseling gestorven. We wisten dat hij kwetsbaar was. Dat hebben we al gezien na zijn thuiskomst uit het ziekenhuis. En toch als het dan zover is, blijft het heel verdrietig.”
“Vandaag herdenken we hem in grote dankbaarheid voor de twaalf jaar dat hij onze wereldkerk heeft mogen leiden als de bisschop van Rome. Een paus die door de meesten van ons, denk ik, zeer bewonderd is. Juist ook vanwege zijn opkomen voor de kleinen en de kwetsbaren. Niet voor niets koos hij als naam Franciscus de eerste. Hij wist dat een navolger van Jezus Christus er moest zijn voor de mensen in de marge. Wij gedenken hem in deze Eucharistie en bidden dat hij nu in dit paasoctaaf is thuisgekomen bij de Heer, die hij heel zijn leven heeft willen dienen”, aldus de bisschop.
Hier kunt u het openingswoord van bisschop De Korte terugkijken:
Preek van bisschop De Korte
De viering stond vanaf dat moment in het teken van het overlijden van paus Franciscus. Afscheid van een herder die ons de geur van de schapen leerde verstaan. Een paus van nabijheid, van tederheid, van hoop. In zijn homilie stond bisschop De Korte stil bij het onverwachte sterven van paus Franciscus, en verbond het met de blijvende belofte van Pasen: de dood heeft niet het laatste woord.
Hier kunt u de homilie van bisschop De Korte terugkijken:
Op voorspraak van Maria
Aan het einde van de viering bezocht bisschop De Korte de kapel van de Zoete Lieve Vrouw van Den Bosch om te bidden voor Paus Franciscus en hem bij de voorspraak van Maria aan te bevelen. De paus had zelf een zeer sterke Maria devotie en ging regelmatig naar de Santa Maria Maggiore om te bidden bij de Maria-icoon Salus Populi Romani.
Foto: Ramon Mangold
